Allah Resulü’nün mübarek ellerinde yetiþen o örnek neslin en büyük özelliklerinden bir tanesi de hiç þüphesiz O’na (s.a.v.) duyduklarý aþk ve muhabbettin boyutudur. On-lar kendilerini bir ateþ çukurunun kenarýndan kurtaran, hi-dayet çeþmesinin o tatlý suyu ile buluþturan ve onlarý bere-ketli bir sofra olan nübüvvet sofrasýna kavuþturan Alemlerin Sultaný’na karþý bir minnet ve vefa borcu olarak öylesine se-viyorlardý ki; en aziz bildikleri þeyleri O’nun (s.a.v.) yolunda feda etmekten bir an geri durmuyorlardý. O’nu (s.a.v.) gör-medikleri günü ziyan sayýyor, o bereketli sesi duymadýklarý günü yaþanmamýþ kabul ediyorlardý. Bazen meclislerinde birbirlerine Efendimizi anlatarak özlemlerini gideriyor, O’-nun (s.a.v.) adýný anmadan, hiçbir konuþmaya baþlamýyor ve yine adýný anmadan konuþmalarýný nihayete erdirmiyorlardý.
Medine’nin gençlerinden olan Hassan b. Sabit þiirde zirve þahsiyetlerden biriydi. Allah Resulü Medine’ye hicret edince o da ensarî Müslümanlardan oldu, o da evini ve yüreðini Mekke’den gelen iman kardeþlerine açtý. Hassan’ýn o günden sonra þiirlerine konu olan tek bir þey vardý, o da: Hz.Peygamber’di. Hassan yazýp okuduðu þiirlerle sahabenin yüreðinden kopup gelen Peygamber aþkýný iyice derinleþtiri-yor, her þiiri ile bu aþkýn boyutunu daha da ötelere taþýyor-du. Sahabe onu her gördüðünde; Hadi Hassan, bir þiir oku da Efendimizi anlat ve bizlere canlarýmýzýn yoluna feda oldu-ðu Resullullah’ý medhet derlerdi. Hassan b. Sabit sahabenin bu isteðine þöyle karþýlýk verecekti:
“ Ve ma medahtü Muhammeden bi makaleti
“Ve lakin medahtü makaleti bi Muhammedin”
Allah Resulü’ne vurgun bir yürek olan Hassan diyordu ki:
“ Ben þiirlerimle Muhammed’i övmüyorum
Bilakis Muhammed ile þiirlerimi medhedip, güzelleþtiriyorum”
Aile
