Korku sinemasýnýn en ilginç yaný, tümüyle kurmaca bir seyirlik olduðunu bildiðimiz halde izlerken yaþadýðýmýz korku olsa gerek… Aslýnda bu korkunun kaynaðýný o sýrada izlediðimiz film deðil, bireysel ve kolektif ruhumuzun en derin ve karanlýk noktalarýnda gizli dehþet kuyularý oluþturur.
Tan Tolga Demirci “Korku Sinemasýnýn Psikanalizi”nde bizi bu kuyularýn baþýna çaðýrýyor; içinde ne olduðunu görmemiz ve böylelikle izlediðimiz korku filmleri karþýsýnda konumumuzu yeniden belirleyebilmemiz için…