“Eðer, hayatýmýzýn bir an’ýna gidip orada sonsuza dek kalacaksýnýz deseler yalnýzca iki þeyden birini seçmek isterdim. Biri, o çocukluðun bahçesindeki aðacýn dalýna asýlý salýncakta sallanýrken… Öteki, bütün hayatým boyunca en çok sevdiðim adamla öpüþtüðüm ilk gün… Herkes âþýk olmanýn ortak dilini bulup yazmaya çalýþýyordu. Ama aslýnda bu kadar basitti iþte: Birini öptüðünde salýncakta sallanýr gibi hissediyorsan âþýksýn.”
Aile
