En uyanýk olduðum zaman yakalýyor uyku perisi. Uyku perisinin uçlarý kahverengiye çalan kýzýl kanatlarý var. Atlarý ateþten… Bin yýllýk uykusuzluðumu hangi çeþmelerden kandýrayým, diyorum ona. Gümüþ memelerinden bengisu sunar gibi bin bir ihsanla bana ölümün kadehlerini gösteriyor. Üzümün kýzýnýn baygýnlaþtýrýcý tadýndan farklý bir þey bu: Gerçek uyku; ölüm!
Ölüm; o hepimizin bekletmeyen sevgilisi!
Bahar zehirlenmesi, diyor, hekimbaþý ruhumu yazýya döktüðünde. Bu kalem hangi aðaçtan biliyorum, bu kalem hangi aðaçtan… Dal uçlarýna biriken hayatýn ne denli kýþkýrtýcý bir çýðlýkla deðiþtiðini görüyorum. Deðiþmek: Kanýmýzda koþan kýsraklardan ödünç aldýðýmýz sancý!