Yaþama baþladýðýmýzda anne-babalarýmýzýn bizim için belirlediði hedefler vardýr. Saðlýklý olmamýz, mutlu olmamýz, baþarýlý olmamýz, iyi bir evlilik yapmamýz, çocuklarýmýzýn olmasý bizler için seçtikleri en temel hedeflerdir. Bizleri yetiþtirirken bu hedeflere ulaþmamýz için ellerinden geleni yaparlar. Ama genellikle kendimize hedef koymak ve onu baþarmak konusunda eðitim vermeyi ihmal ederler.
Hedef koymayý öðrenmek yaþamýmýzdaki en önemli adýmlardan biridir. Büyüdükçe hedef belirleme ve bu hedefe ulaþma, baþarýmýzýn anahtarý haline gelir. Okul sýnavlarýný, iþe girme sýnavlarý, onlarý iþ yerine yükselme sýnavlarý izler. Bu arada yaþam sýnavýmýz da sürmektedir.
Yaþamýn baþýnda doðru ve gerçekçi hedefler belirlerseniz, sýnavlar kolaylaþýr. Kaygýlarýnýzla baþ etmeyi öðrenirseniz performansýnýz artar. Hedef belirlemek yetmez. Hedefinizin gerçekçi olup olmadýðýný, ona nasýl ulaþacaðýnýzý ve ulaþtýðýnýzý nasýl anlayacaðýnýzý bilmeniz gerekir.
Hiçbir hedef son hedef olamaz. Çünkü yaþam devam eder. Her ulaþtýðýnýz hedeften sonra hislerinizi kontrol edebilmelisiniz. Benzer þekilde sýnav ve performans kaygýsý ile baþ etmeyi de öðrenmek zorundasýnýz. Öðrenmelisiniz ki hedefe ulaþmak için yolunuzdaki engel kendiniz olmayasýnýz!
Aile
