Uzanýp tutabilseydi, o kor alevden ellerini...
Gözlerini buluþtursalar boþlukta, bir daha hiç ayýrmamacasýna...
Bir nefes kadar yakýn olsalar birbirlerine... Soluklarýyla ýsýtsa bir ömür boyu...
Gittikçe içinden çýkýlmaz bir hal alýyordu duygularý. Aþký uðruna birçok þeyini göz ardý etmiþti. Dünya görüþünü deðiþtirmiþti hatta...
Aþk.. Dava.. Devrim.. Zehra.. Aþk..Bir türlü aklýndan çýkartamýyordu... Aþkýný aþikâr etmeye muvaffak olamýyordu...
Oysa neler feda etmiþti bu uðurda...