“Altýn Çað, içe iþleyen bir matemi, zarafetle ele alýyor. Yýkýntýlarýn arasýndan, belagatli bir ses yükseliyor.” —Anitha Sethi, Independent
Doðu Pakistan, Dakka, 1971. Rehana Hak, o yýl da 1 Mart günü þafak sökmeden kalkarak sessizce bahçeye çýkar; on yýldýr bir kere bile aksatmadan yaptýðý gibi… O gün çocuklarýna kavuþmasýnýn yýl dönümüdür. O gün bir parça mutluluða izin vardýr. Ama savaþýn eþiðindeki bir ülkede bu fazla uzun sürmeyecektir. Hele de çocuklarý özgür Bangladeþ için en ön saflarda savaþýrken. Rehana çocuklarýný bir kez kaybetmiþtir, bunu bir kez daha yaþamaktan ölesiye korkar ve bu korku onu çok zor bir karar vermek zorunda kalacaðý hazin sona doðru adým adým yaklaþtýrýr.
Tahmima Anam, ana vatanýnýn; sokaða çýkma yasaklarý, gözaltýlar, iþkenceler, tutuklamalar ve cinayetlerle geçen bu çalkantýlý günlerini, doðduðu kentin insanlarýnýn günlük yaþamlarýna dair zarif ayrýntýlarla süslediði sýmsýcak ama bir o kadar da hüzünlü bir hikâyeyle anlatýyor.
“Altýn Çað, çarpýcý bir ilk roman. Tahmima Anam bir yandan iþkenceden, merhametsizlikten, mültecilerden ve çaresizlikten bahsederken bir yandan da aþktan, neþeden, yemeklerden ve þarkýlardan bahsediyor.” —Observer
“Çok iyi anlatýlmýþ harikulade bir öykü. Anam’ýn 1971’den sonra dünyaya gelmiþ olduðuna inanmak güç. Öyküyü her þeyi kendisi yaþamýþ gibi kaleme almýþ.” —Rupa Galib, Daily News & Analysis of India