Bir bütün idim ben Leylâ ile. Sense Leylâ’yým diyorsun. Sen Leylâ isen eðer; beni yakmaya hayalin yeter, takatim yok sana kavuþmaya. Varlýðý olmayan bir zerreye aynadan ne fayda? Caným gideli hayli zamandýr, cismindeki bir baþka candýr; bir özge candýr. Sensin beni benden ayýran, uzaklaþtýran. Ben yokum, senin tecellin var. Vuslatýnýn aðýr yükünü kaldýramam ki. Önceleri sen vardýn, þimdi ben yok oldum. Manevi dünyamda dostum daima sensin. Dýþ görünüþe deðer verme bahsi ortadan kalktý artýk. Gönül çok önceleri sana koþtu caným seninle gitti. Þimdiki caným Leylâ’ya deðil, Mevlâ’ya yönelik. Bir’lik yolunda seninle olmam, yanarým. Þimdi, gözümün nuru, gönlümün aydýnlýðý!.. Ben maskaralýða nam salmýþým nam salmýþým bari sen bu yola girme. Ýçinden çýkma namus perdesinin. Mecnun olan benim; bana yaraþýr delilik, kýnamýþlýk. Þimdi git, aþk töresini, âþýklýk geleneðini, maþuk gidiþatýný bozma. Gir þimdi, ey vefalý! Açtýrma kötü söz arayanlarýn dudaklarýný; sakýz verme dedikodu arayanlarýn aðýzlarýna. Beni aramaya çýktýðýný âleme bildirip deliliðine ferman yazdýrma. Kimse seni burada görmeden git. Ben ki varým; sen içimdesin, bunu bil!..
Aile
