1945 yýlýnda Mýsýr’da bulunan, Kýptice yazýlmýþ apokrif bir Ýncil ilim aleminde derin bir merak ve ilgiyle karþýlanmýþtýr. Ýçinde Hz. Ýsa’nýn havarilerinden Didimus Yahuda Toma tarafýndan kaydedilen 114 söz bulunan bu Ýncil, kilisenin kabul ettiði dört kanonik Ýncil’den çok farklýdýr. Hz. Ýsa bu hadislerinde þer’i deðil irfani bir öðretiden bahsetmekte, zahiri alemin ötesinde adýna melekut denilen bir alemin var olduðunu ve bu alemin esrarýný dile getirmektedir. Melekut alemini tanýmanýn önündeki baþlýca engeller þunlardýr:
Nefse arif olmamak
Nefse baðýmlý olmak
Dünyaya karþý oruçlu olmamak,
Zýtlarý tevhid etmekten aciz olmak,
Kadere tam anlamýyla teslim olmamak,
Kendisinin þeriatinden uzaklaþmak.
Toma’nýn naklettiði 114 hadiste Hz. Ýsa, Cenab-ý Hak ile olan ve miraca dayanan mahrem iliþkisini anlatmaktadýr.
Aile
